Covermodel Lili Reinhart brak vorig jaar door in de succesvolle Netflix-serie ‘Riverdale’. Ondertussen heeft de actrice zich ontpopt als rolmodel voor jongeren met depressies en angsten. Ze pleit voor openheid en put uit haar eigen ervaringen. Een openhartig interview.

Waar kom je vandaan?

‘Uit Cleveland, Ohio. Ik heb een fijne jeugd gehad, ben opgegroeid als middelste van drie zussen en mijn ouders zijn nog altijd samen. Van podiumkunsten heb ik altijd gehouden: begon al heel jong met acteren. In mijn vroege puberteit besliste ik dat ik er serieus iets mee wilde doen. Mijn ouders moedigden mij aan met musical-, theater- en dansles- sen. Ik deed ook nog andere dingen, zoals basketbal en voetbal, maar daar bakte ik niets van.’

Riverdale betekent je grote doorbraak. Had je voordat je de rol van Betty Cooper kreeg veel audities gedaan?

‘O ja, honderden audities, zo tussen mijn veertiende en mijn achttiende. In Ohio waren niet echt veel castings dus maakte ik samen met mijn moeder – zij filmde – veel auditietapes die ik naar meerdere castingdirecteuren stuurde. Tegenwoordig woon ik in L.A. en ga ik persoonlijk bij audities langs.’

Dan ben je in het verleden vaak afgewezen! Kun je daar goed mee omgaan?

‘Ik heb geleerd om niet op één paard te wedden, als het om audities gaat. Ik geloof dat alles met een reden gebeurt: als ergens een deur dicht gaat, gaat elders weer een deur open en ontstaan er nieuwe perspectieven en kansen.’

Door Riverdale ben je in één klap bekend geworden. Hoe heeft dat jouw leven veranderd?

‘Er is zo veel gebeurd in een relatief korte periode! Mijn leven is drastisch veranderd ten opzichte van vóór Riverdale; ik ben nu een professionele actrice met een baan waarop ik financieel kan rekenen. Een fijne uitgangspositie, want dat wil iedere acteur wel. Dat mensen mij op straat herkennen, daaraan moet ik nog wennen. Al denk ik niet dat iemand ooit kan wennen aan het feit dat wildvreemden weten wie hij is. Ik vind het nog steeds raar als mensen met mij op de foto willen en het is een nog gekker idee dat het werk dat ik doe door miljoenen mensen wordt gezien. Ongelofelijk. Ik bof niet alleen ontzettend dat ik deze rol heb gekregen, maar ook dat de serie zo succesvol is geworden. Dat weet je nooit van tevoren.’

Ik las dat je last hebt van angstaanvallen. Dan is een leven in de spotlights niet voor de hand liggend. Roem brengt immers ook een bepaalde druk met zich mee.

‘Klopt. Ik ben iemand die gemakkelijk gestrest raakt en ik heb ervaring met angstaanvallen, depressies en instorten. Soms is het lastig om bekend te zijn. Iedereen kijkt naar je en daardoor krijg je het gevoel dat je geen off day mag hebben. Ook op slechte dagen, als ik met mijzelf in de knoop zit of als er vervelende dingen gebeuren in mijn persoonlijke leven, moet ik toch interviews en fotoshoots doen. Dat gevoel dat je constant “aan” moet staan en de beste versie van jezelf moet zijn is heel vermoeiend. Het is ook niet realistisch: ik ben ook maar een mens.’

Het thema ‘depressies onder jongeren’ is een actueel onderwerp. Jij spreekt openlijk over jouw eigen ervaringen. Is dat weleens moeilijk?

‘Natuurlijk heb ik nagedacht of ik er wel klaar voor ben om mijn verhaal met de wereld te delen, maar dit onderwerp is te belangrijk om over te zwijgen.’ Maakt het je sterker door erover te praten? ‘Ja, absoluut. Het is belangrijk om je eigen gevoelens onder ogen te zien en deze te verwoorden: dat helpt bij het genezingsproces. Er zijn mensen die hun eigen depressie niet erkennen. Maar zolang ze het probleem niet onder ogen zien komen ze geen stap verder. Weet je, je kunt niet tegen jezelf blijven liegen. Geluk kun je niet faken. Ik geloof dat het ongelofelijk belangrijk is dat mensen een stapje terug durven doen om aan zichzelf te werken. Mensen die hun grenzen durven aan te geven en “Nee, nu even niet” durven zeggen zijn juist sterke mensen.’

Wat heeft jou erdoorheen geholpen?

‘Ik heb het geluk dat ik een hechte band met mijn familie heb en er met mijn moeder over kon praten. Ik vertelde haar over mijn angsten en depressies en zij raadde mij aan met mijn problemen naar een professional te gaan. Zo kwam ik bij een therapeut terecht en die heeft mij enorm geholpen. Echt enorm. Door hem begrijp ik mijn depressie beter en weet ik waar het vandaan komt. Wat ook helpt is dat ik een vak uitoefen dat mij stimuleert om mijn emoties te kanaliseren. Als ik in het echte leven kwetsbaar, boos of verdrietig ben is acteren een prima uitlaatklep voor deze emoties. Op het podium kan ik bijvoorbeeld heerlijk in huilen uitbarsten om me daarna in het echte leven opgelucht te voelen.’

Een tijdje terug heb je, naar aanleiding van een hevig gefotoshopte foto van jezelf, je uitgesproken over lichaamsbewuste issues. Wat maakte jou zo boos?

‘Tegenwoordig word je alleen maar geconfronteerd met beelden en foto’s van mooie mannen en vrouwen die allemaal hetzelfde lichaamstype hebben. Als dat beeld het enige is wat de media voorschotelen is het moeilijk je te realiseren dat het ook oké is als jij niet dat gewenste lichaamstype hebt. Onbewust krijgen we de boodschap mee dat we alleen mooi zijn als wij er óók zo uitzien. Maar er zijn wel duizend verschillende body types. Schoonheid is heus niet alleen die kleine groep van modellen die lang, slank en blank zijn, met sluik haar. Gelukkig merk ik dat mensen steeds meer geïntrigeerd zijn door unieke stijlen, gezichten en lichaamsvormen.’

Je hebt bijna acht miljoen volgers op Instagram. Denk je daardoor twee keer na voordat je iets post?

‘Ha ha ha, jazeker! Bij elke tweet let ik erop dat ik niemand per ongeluk voor het hoofd stoot. Al is dat onbegonnen werk, want er is altijd wel iemand die zich om wat voor reden dan ook gekwetst of beledigd voelt. Dat kun je niet vermijden.Maar goed, ik kan nou eenmaal niet iedereen pleasen dus ik probeer authentiek te blijven en mijzelf niet al te veel te censureren. Mensen zijn gewoon snel beledigd. Het lijkt wel alsof ze daarvan houden.’

Hoe vond je de shoot?

‘Super! Damon Baker is een geweldige fotograaf en heel aardig bovendien. Ik volgde hem al een tijdje op Instagram en wilde al langer met hem samenwerken. Op de set draaiden we muziek uit de eighties en nineties en er hing een fijne sfeer. Hoe heerlijk is het om de hele dag prachtige kleding te dragen. Ik bedoel, hoe vaak ga je nou gekleed in Chanel?’

Hoe omschrijf je jouw stijl? Wat hangt erin jouw kast?

‘Heel eerlijk, ik ben mijn stijl nog aan het ontdekken. Maar ik heb wel een duidelijke voorkeur voor een vintage-vibe; ik houd van vrouwelijke vormen, een klassieke snit en delicate, romantische materialen zoals kant en zijde. Aan de andere kant ben ik ook gek op een goed leren jack met een paar stoere boots eronder. Actrice Emma Roberts ziet er altijd geweldig uit. Zij is mijn fashionicoon.’

Tot slot, ben je weleens in Amsterdam geweest?

​​​​​​​‘Nee, maar het staat hoog op mijn bucketlist. Eigenlijk reis ik nog niet zo heel lang, pas sinds Riverdale. Ik ben in mijn leven wel twee keer in Mexico geweest en vorige maand heb ik voor het eerst Europa aangedaan… Maar ik wil heel Amsterdam zien!’

Cliques ici pour accéder à la traduction de l’interview